bir kac gun...

Bir kac gundur misfirlerim vardi, bassagli ve moralimi yerine getirme ziyaretleriydi bunlar...

Gecen gun kizimin sinifindan tanidigim velilerden biri geldi ziyaretime...Onlarda cok yakin komsularini kaybetmisler 2 hafta kadar once...Adamcagiz bir yere gitmek icin oranin servisini bekliyormus ve oyle cok acele etmiski telefon ustune telefon servisin nerede kaldigini sormus...bekledikden 10-15 dakika sonrada o servisin altinda can vermis...Evet insanoglu pek aceleci ve insan ecelini hic birseyi istemedigi kadar cok isteyebiliyor...Anneminde vefat ettigi gun carsiya gitmek istemesi, bunda israr etmesi, ogleden sonra degilde illa ogleden once gitmesi...Bir insanin dunyadan nasibi bitmisse, yiyecek ekmegi icecek suyu ve alacak nefesi kalmamissa ne yapilirsa yapilsin ne olursa olsun, geri donusu olmayan Hakikat Diyarina dogru yol aliyor..

Sonraki gun abimler geldi. Bana hediye almislar, saat sevdigimi biliyorlar...sagolsunlar..

Dunde oglen yegenlerim geldi...Teyzemin torunlarida benim yegenlerim oluyor..Bizim ailede soyle birsey var. Biz teyzeme C. anne yani isminin sonuna anneyide ekleyerek sesleniriz...Onun cocuklari torunlarida anneme N. anne diye seslenirdi...Canlarim dun bana moral vermek biraz yuzumu guldurmek icin gelmisler...Mutlu edebilmek icin bana sipsirin bir canta almislar..Ama iclerinden birinin anlattigi ruya beni cok ama cok etkiledi..Babamda kalirken bize gelmislerdi ve ben o aksamda cok aglamistim...Kac gece gec saatlere kadar uyuyamayan teyzemin torunu yani yegenim o gece uyumus..Ruyasinda anem sacini oksuyormus. Anneme"N. anne nerdesin sen, seni oldu sandik:"demis.Annemde"burdayim yavrum olmedim, burdayim" demis. Sonra"yavrum Arzu neden agliyor?soyleyin ona uzulmesin, uzulecek, aglancak birsey yok"demis..Oyle gercekmis ki ruyasi, evin butun isiklarini acip oda oda annemi aramis...Uyandiginda sabah ezanlari okunuyormus...

Dun aksamda ziyaretimize henuz 1.5 aylik bebekleriyle geldi arkadaslarimiz..sozkonusu ziyaretcilerden birisi bebek olunca, insanin kafasi nasil guzel dagiliyor...aaa ne sirin bakti, karni acikti, ah ne guzel omuzuna yatti...lar ucusuyor havada...

Hamdolsun Rabbime hayatimda varettigi birbirinden iyi birbirinden guzel insanlar icin...

Gidis mi, gelis mi, dolmak mi, bosalmak mi?

Bazen bir gidis bir cok gelis oluyor..

Anneminde gidisi oyle oldu, bir cok gelisli...

Hep hayatima giren insanlarin hayri icin dua etti...evet hayatimda birbirinden degerli bir cok insan var...

Hamdolsun..

Tabi deger kategorisine sokmadigin bir kac kiside yok degil...dusunmuyorum onlari...

Oncesindede varliklariyla yokluklari birdi bana...kendi dolu olmayan karsisindakini doldurabilirmi?

Telefon, email, mesaj, bassagligi ziyaretleri...26 gunun hergunu boyle gecti...

Acim acisi oldu herkesin...

Acim azalmadi, artmadida..sadece sakinledi...

Her ziyarete gelenle, her telefon acan, her mesaj atanla, ustu kapanmaya calisan yaram tekrar acildi...

ama canim acimadi, sadece yaram kanadi...Canim zaten cok ama cok acimisti...

Ben insanlarin dovunerek aglamalarini gorunce sasardim...

Ama ben icimdeki yangini teskin etmek icin, kalbime kalbime vurdumda, esim" Arzu isyana giriyorsun"dedi de kendime geldim...

Ben eski caglarda insanlarin olulerini mumyamalarinida daha iyi anladim...

Yasamsal hic bir emare olmasada, uyku halinde gibi dursunda, yuzunu goreyim diyorsun...Ben annemi yikamadan oncede sonrada opmeye, sarilmaya, konusmaya doyamadim...En son abimin ona anlattigi o cok sahane(!) kiyafetimle gittim, ona gosterdim...Beni gordugunu bana gostermesini istedim...Beni duydugunu hissettim...

Kabrine bir gun sonra gittimde, ses gelecek mi diye dinledim, yasiyor olmasini istedim...

Kabir basinda aglanmaz, rahatsiz olur ehli kubur derdim de, ben hungur hungur agladim...annemle konustum, konustum, sonra agladim, agladim...Ben bunu hergun boyle yaptimda, ben hala bunda bir yanlis gormedim, neden onceden bunu yanlis gordum bilemedim...Insanin cancagizi giderde aglamaz da napardiki? Olum kitaplarda yasanan kadar kolay ve sademiydiki?

Romanlarda okurdum, "bitkin gorunuyordu" "tukenmisti" "dermani kesilmisti"ifadelerini.. anladim sanirdimda, ben annem vefat edinceye dek, ne bitkin gorunmusum, ne tukenmisim ne dermanim kesilmis...Cunku ben bitmenin ne oldugunu Istanbul'dan Kastamonu'ya 5.5 saatte giderken yasadim...Annemin olum haberinin kesinlesmesiyle tukendim...Defnetmeden once ve sonra dizlerimin dermaninin kesilipde iki adim atmakdan nasil aciz oldugunu yasadim da anladim...

Ben olumu uzakda sanirdimda, yani basimda nefesini duydum da kendime geldim...Ben Hasir Bahsini okurdumda olumun"Oteki aleme gitmis yuzde doksan dokuz ahbap ve akrabasina kavusmak icin bir vesile"ifadesini okurdumda idrak edemezdim...Ben ne zamanki Canimi Hakikat Alemi'ne gonderdim, bende gitmek ister oldum...Ben son soyledigim soze, son yedigim seye, son yaptigim ise dikkat eder oldum...Ben her an gidebilirimi iliklerime kadar hissettim...Su gunde uyusam uyanabilemeyecegim ihtimalini idrak ederek yataga gidecegim...Bilmek baskaymis idrak etmek baskaymis ben bunuda ogrendim...

Ezanlar baska mi oldu?

Ezan..

Baska dinliyorum ben artik ezani...her ezan bana annemin defnedildigi gunu hatirlatiyor...sanki o gun muezzinin ikindiyi okudugu makamda okunuyor her ezan...Ezan=annemi defnettigimiz gune donus oldu...Hic bir sey eskisi gibi olmayacak biliyorum...Ben bunu bilirsem annemin gidisini daha cabuk kabullenmis olacagim...Benim bir yanim eksik, gedik olacak hep...Alisverise ciktigimda "anne bak ben simdi soyle birsey gordum, kendime alicam, sende istermisin?" diye telefon acip soramayacagim...Yeni aldigim etegi yada elbiseyi giyip, onun bana hayran hayran bakisini, "al sen su parayi kendine bir tane daha boyle birsey al, hediyem olsun"diyisini duyamacagim...Dert nevinden anlattigim seylere cozumunu, yada tavsiyelerini bulamayacagim...Bana baktigini, gozlerinden fiskiran bir sevgiyi bir daha dunya gozuyle gormeyecegim...Cocuklarimi kayirip, esimi benden kollamasina kahkahalarla gulemeyecegim...Her gorusmemizde ettigi dualari duyamayacagim...Sadece Onun yapabildigi, tarifi olmayan(!) o guzel turtasini yiyemeyecegim...Bana kimse usenmeden gozleme ve boregi Onun gibi yapamayacak...Sirf begendigim icin her gidisimde bana penirli boregi kimse o lezzette yapamayacak...Kuran mealini her okudugunda, kendisini urperten her ayeti benimle paylasan biri daha olmayacak...Kimse onun gibi iyi bir sirdas, hakiki bir arkadas olmayacak...Gunde bilmem kac defa arasamda belki saatlerce konussamda benden bikmayacak birinin daha olmasi imkan dahilde olmayacak...Ama inaniyorum o otelerden bir yerden beni gorecek, ben gormesemde beni yine sevecek, beni yine ozlemle bekleyecek...Imtihan zor...katlatmakdan baska elden ne gelir...Olume care yok, Onu tatmayacakda...Vade bitince, ne olursa olsun nasipden ne bir milim ote ne bir milim geri...

Cancagazimi Kaybettik...

1 Haziran 2012 Cuma gunu saat 12:04'de elim bir trafik kazasi sonucu Canimi, Cancagazimi, Rabbine dua dua yalvardigi, Ona kavusmayi diledigi su mubarek Recep ayinda kaybettim.....O benim hem Annem, hem en yakin arkadasim, hem en kadim dostum,hem sirdasim, hem yoldasim,hem dava arkadasim, hem dua agacim, hem yuzune bakarken bile rahmetin ustume sagnak sagnak indigini hissettigim, incitmekden, uzmekden atese degmekden daha cok korktugum biricigimdi... aniden kaybetmenin huznunu kelimelere dokmemin imkani yok...Acisi, kederi cok...Allah hic birinize ani acilar yasatmasin...Canim icin tek yapabildigim sey dua, kendimede sabir telkin etmek, 33 yil bana boyle kendi guzel, yuregi guzel bir anne verdigi icin Rabbime sukuretmek..Kulum acizim 33 yil degil, bir omur Onunla olmak istiyordum, dua dua yalvariyordum, ama ne careki Onun bu dunyadan gidis vakti once takdir edilmis...Duanizi esirgemeyin Canim'dan...