Yeni yeni...

Cocuklugumdan beri kalabaliklari sevdim. Kalabalik bir ailede buyudum, bunun etkisi coktu belki...Etrafimda birileri olmali ben birileriyle gorusmeliyim, halim hatrim sorulmali, ayni zamanda sormaliyim. Birilerine bukadar bagli birlikde yasami cok seven ben, itiraf ediyorum son bir yildir sadece esim ve cocuklarimla olmayi cok ozledim, kendi halimde kendi yasantimda olmayi. Cok sukur 9 Ocak'dan bu yana biz sadece biziz, yeni evimizde, bize yeni bir semtte bize yeni insanlarla devam ediyoruz hayatimiza...Mutluyum hemde cok. Sizin yada esinizin ailesi yada konforunuz nekadar iyi olursa olsun insanin kendi evi gibisi yok! Cok sukur gec oldu guc olmadi, hersey iki gunde yoluna girdi duzenimiz oturdu. Saglik sihhat yerinde. 7 yil once evimizi yerlestirirken duydugum heyecandan fazlasini yeni evimde duydum(k). Aldigimiz bazi seyleri hatirlamazken bazilarina ne guzel seyler begenmisim, yada ne gereksiz birsey almisim diye baktim, sevdim durdum:P