Istanbul'da deprem..

Ben hissetmedim, ama esim farketmis...tik tik bir ses oldu, bu sesi esimin yaptigini dusundum. Deprem bittikden sonra az once deprem oldugunu hissettigini soyledi. O arada Zilzal ve Fatiha surelerini okumus. Avize sallanmis, saatte oynamis biraz, herhalde o duydugum sesde duvardaki tablonun sesiydi diye dusunuyorum simdi...varla yok arasinda, incecik bir cizgide, sadece Merhameti Sonsuzun bize bahsetmesiyle bir mana ifade edebiliyouz aslinda.... Bir dakika once variz, belki 30 saniye sonra yokuz...Iste hepimizin dunya saltanati bu kadar kisa...ama ya kaygilar, yargilar, umutlar, ozlemler, beklentiler su dunyaya sigmayan tasan boyutta...Rabbim zelzele ve benzeri turlu felaketlerden muhafaza buyursun, asil bizi biz olmakdan uzaklastiran turlu turlu zelzelden beter ic sarsintilardan, fikirlerdeki yikintilardan muhafaza olunalim insaallah...