Merhamet...

Bu aksam cocuklarla cips almak icin markete gittik...henuz girmemistik ki marketin onunde kizimdan daha buyukce yasda bir kiz cocugu "abla cok aciz evde yiyecek birseyimiz yok kahvaltilik birsey alirmisin"dedi...Hic birsey soylemeden iceri girdim, kizin ustu basida duzgundu aslinda...cocuklar alacaklarini aldi, kasaya geldim, kasiyere disaridaki kizi isaret ederek her aksam burda midir? dilenir mi boyle? diye sordum...Bazi aksamlar annesiyle gelir disari biraktigimiz curuk sebze meyveleri ayiklayip alirlar dedi..O an gozlerime yaslar hucum etti, zor tuttum kendimi, hizlica reyona donup iki kucuk parca birsey alip dondum, ayri bir posete koyup cikista kizin eline tuttusturdum. Oglanla kizi yanimdan biraz uzaklastirip, kizcagiza biraz nasihat ettim...Dilenmenin onurlu birsey olmadigini, ileride kendisinin bile kendisine saygisinin kalmayacagini, kucukde olsa birseyler yapip satip para kazanabilecegini bir kitap ayiraci bile yapsa satabilecegini bu kazancla ihtiyacini gorebilecegini soyledim....Yanindan ayrildik, eve dogru yuruyorduk...Oglum "anne biz bu aksam cok guzel birsey yaptik, bir fakire yardim ettik" dedi...Bilemem ne denli fakir yahut ihtiyacliydi cunku kasiyer cocuk sonrasinda kizin ailesini kastederek ailesinden birisinin hirsizlik yaptigini soyledi, hani isterseniz almadan bir dusunun dedi..Bende ona "hersey niyette sakli, Allah icin ben almak istedim, ya ihtiyaci varsa" dedim..Dilenmek cok zor Rabbim kimseyi dinlenecek duruma dusurmesin...Bu aksamin benim icin en guzel tarafi cocuklarimin ihtiyac sahibi gordukleri birine annelerinin yardim ettigini gormeleri ve bunu gorerek ogrenmeleriydi...Gormek, uygulayarak gostermek en guzel ogretme sekli...Rabbim Onun olani Onun rizasini kazanmak icin verenlerden eylesin...Biz hicbirseyin maliki yahut sahibi degiliz, biz ancak bize emanet edileni en guzel sekilde tasarrufla mukellefiz...Zira suan olsek bugun cuzdanimizdaki 1 liranin dahi sahibiyiz diyemeyiz....Mevzuyu ozetleyecek olursak; ne verirsen elinle o gelir seninle..