Cuma, C.tesi, Pazar kahvaltilari...

Bugun yine Avrupa yakasindaydim...Allah saglik sihhat afiyet versin gidelim gelelim....ama su trafik varya su trafik mahvediyor beni! Bugun halam icin tertip edilen mevlide katildim. 5 yil once kaybettik halami, daha dun gibi...Bol bol annemi hatrima getirdim, cok zor boyle mevlidlere katilmak...Okumalar fasli bitince muhabbetlerde farkli dunyevi seylere kayinca biraz dagildi zihnim...Kuzenlerle gorusmek sebeb ne olursa olsun cok guzeldi...Sonra eve gecip, bir alisveris merkezine gidip alacaklarimizi alip yiyeceklerimizi yiyip esimin babaannesine gectik...hos sohbet muhabbet eve geldik...Ama ya benim uykum gelemedi bir turlu ki heh nihayet su satirlari yaarken esniyorum:))

Ben anladimki, bazilarini gorunce benim kimyam bozuluyor, alt ust oluyorum. Elimde degil...Hased, kiskanc, dedkoducu, kibirli, icden pazarlikci, kuskucu, kusur arayici, uzak dursun benden...Oldugum ortamlarda bile tahammulum yok boylelerine...Bildigin koylu sehirde dogmak sehirli yapmiyor, koylu dediysem safda olmuyor...Sadece sig dusunceleri icinde bogulan bu insanlari gormek benim kimyami bozuyor...Maalesef  icden gulemiyorum, maalesef mutlu olamiyorum...Cunku ben dun kotu olduguna kanaat getirdigim, canimi acitan, beni uzen bir insana bugun iyi, en iyi diyemiyorum...Cunku bir insani kotu olarak tanimlayabilmek icin ona zaman veriyorum, bakiyorum akikaten iflah olmayacak biri, bu kotu diyorum uzak duruyorum. O bazilari gibi ktu diyip sonradan icine dusmuyorum. Onlarin bu tutarsizliklarini gorunce iste icime sIkIntilar dusuyor, kimyamda tam bu noktada bozuluyor...O kadar gayret ediyorum ayni ortamlarda olmayalim diye ama yine denk dusuyoruz yine bir plana kurban gorusturuluyoruz ya pes!

Mimar mi olacak acaba:PPP

Kizimin hayalindeki evin cizimi:) Calisma odasinin yaninda oyuncak odasi var:) Super:)

 Kucuk bilim insani:)

Forklor ekibi:) bu "ordek olmak"mis:P

renkli renkli rengarenk hep hep boyle ol tamam mi oglum:)

Hamdolsun seni Veren'e:)

Tatligini anlatmak icin ne desem ne desem bilemiyorum:))

Kahvaltilar benim hep en sevdigim ogun oldu...ama esimle kahvaltilar hususunda su 3-5 yildir ortak lezzetler edindik...Cocuklar icin arada luzumsuz seylerde yaptigim oluyor, oda "nefis korleme"misali yaptiklarim...Ornegin bazen sosis olabiliyor, bazende salam, en sIk da sucuklu tostlar yada kasarli pidenin icine girmis sucuklar:) 

Bu oglanin sutten biyiklarina ne demeli...simdinin cocuklari cok sansli, pek guzel gunluk kisilik sut paketleri...

Bu sticker da ablanin kardesine gosterdigi basaridan oturu verdigi bir nisane:PP Oglanin ustunu orterken gorunce tekrar bayildim dusunceye:)Allah muhabbetlerini arttirsin...sevsinler sevilsinler en onemlisi herseyden cok Allah'i sevsinler insaallah...

Gectigimiz hafta cok ama cok yorucu gecti, ayrica cok hizlida bitti...Alt dislerimden birine kanal tedavisi uygulaniyor. Gecen hafta ilk iki seans bitti, yarinda 3. ve umarim son seans olacak. Her seansda bir saatten fazla agzim acik durduguna gore ve ayrica igne ustune igneler yedigime gore ne cok yipratici birsey varin siz dusunun...Allah cc'a bir disin sukrunu edadan acizim....

Bu haftasonu annemlerdeydik. Annemlerdeydik diyorum cunku annemin 21 yildir yasadigi evi onsuz dusunebilmem hic kolay olmuyor. Kahvaltida annemin kavaltisi...Hala onun yaptigi recelleri sunabiliyorsak, masamizda en bas kosede yer aliyorsa, bu kahvaltiya baska bir isim vermek gelmedi icimden...Babam kac gunlerdir evinde hazirlanmis masalarda yemekler yemedi, kahvaltilar yapmadi...Bu haftasonu bizimle olmak Onada iyi geldi.Istanbul'a geldiginden beri abimlerimle, yengelerimle geciriyor haftanin her bir gunu...Masayi hazirlarken bana yardim etti, oyle aliskinki annemle birlikde masaya birseyler tasimaya, bunu devam ettiriyor olabilmek icin ses cikarmadim...ekmekleri kendi usulu boldu bolusturdu masaya serpistirdi, catalllari getirdi koydu masaya...arada kendi cayinida doldurdu...Annemecaya gittigimiz gunleri dusundum... ne zaman caya gitsek, cayi demlemis bardaklari hazirlamis, hazir pandispanyadan pastasini yapmis, kizimin cok sevdigi ekleri, esimin sevdigi kabuklu bademleri almis hazir etmis olurdu...bunlari dusundum...kalbim sizladi, icim buruklasti...Bu haftasonu babam cok mutlu oldu, ama ben cok daha duygusallasip dondum...Dun yengem pencereden bakti arkamizdan bir ust kata baktim sanki annemi gorecekmisim gibi ne zaman annemden evimize cikmak uzere ayrilsak bizi pencereden bakarak ugurlardi, eger bacaklarinda agri hissetmezse 3 kat asagiya inerdi...hic ama hic kolay degil bir insanin annesini kaybetmesi....ne kadar huzurla, mutlulukla gecirmeye calissanizda gunlerinizi, yada cok mutlu oldugunuz, huzurla gecen gunlerinizde olsa icinizde kapanmayan bir yara, dinmeyen bir sizi olarak orada oylece duruyor...size tum tezatliklari yasatiyor, ayni gun cok mutlu olabiliyor ama hungur hungur sirf anneniz o mutlulugu gormedigi icin aglayabiliyorsunuz....hayat...