...

Su gectigimiz bir hafta hayatimin en uzun gecen bir haftalarindan biriydi, yengemin rahatsizliginin soku,Turkiye'ye gidip gelme dusuncelerim arasinda yasadigim gelgitler,yeni donem icin kayit islemlerini halletmeye calismam, Turkiye'ye gidis icin okuldan izin almam, buarada baska bir eyalete sirf moral depolamak icin gunu birlik yapilan yolculuk, ertesi gune yapilan baska bir program,o bu derken yine p.tesiye sarkacak islemler en erken haftaya c.tesiye uygun fiyata bulunan bilet ve sadece eger ki tabi vize alabilirsem-onunda stresi ayri buarada-15 gun kalibilecegim bir Turkiye'ye gidisi dusunup tanisip durduk, 4 yilin 3 yili okul+ev+annelik ucgeninde bir haylide stressli gecmisken,vize bir riskken,napacagimizi sasirmis durumdayiz, gunler o yuzden sanirim cok uzun geldi, cok uyku seven ben geceleri uyuyamaz sabahlarida erken kalkar oldum...sirf vize stressi yasamayalim diye ekimde 4 yili tamamlayacagimiz bir NY yasamimiz var ki, en cok ailemin yaninda olmak istedigim donemde sirf vize islemlerini dusundugum icin gidememek beni cok uzuyor...Okulun son yilindayim, hani sebebler dairesinde bir sey sorun olacakmis gibi gozukmesede arkadaslarin yasadigi vize sIkIntilari bizi fazlasiyla urkuttugu icin hala kararsiz bir haldeyiz...Su sira en cok ihtiyacim, ihtiyacimiz olan sey ise dua...