Tuesday, December 20, 2011

Bugun evi supuruyordum. Evin ilk yarisini supururum, sonrada elime bir su, bir meyve bir sey alir, dinlenir sonra diger yariyi supururum. Bu rutin temizlik gunlerimde boyledir. Misafir geldigi gunler tum evin isini bir solukda bitiririm:) Bu durumumu anlamis oldugunu dusundugum alt komsum. Evin yarisini yani salon-mutfak-balkon ve holun bir kismini supurdukden sonra zile basti. Esinin nobetten geldigini 2 saat sonra devam edersem cok mutlu olacagini soyledi. Allah icin 2 senedir komsumuz, kahrimizi cekiyor. Bir insan her nekadar ses yapmiyorum desede, dikkat etsede alt kata ister istemez bir gurultu kirligi gonderiyor maalesef. Onlara karsi da cok mahcubum bu noktada. Haftada bir gun esinin nobeti oldugu gunlerde hic supurmeyebilecegimide soyledim evi. Hatta bugun oglumu alip disariya ciktim. Cunku ev icinde arabasina biniyor, bazen bir odadan yada koridorun bir tarafindan arabasini gecirirken pat diye bir koseye carpabiliyor. Komsu hakki en cok gozetmemiz gereken seylerden bir tanesi. Birde yasca bizden buyuk olduklarindan biraz daha ihtimam gosteriyoruz pek tabi.

2 comments:

gunlukcugum said...

Allahtan benim ev sahibimin kulakları duymuyor fazla.. Büyük hak gercekten ..

Unknown said...

Eminecim sanslisin aslinda:)benimde cocuklar kucuk olunca en cok dusundugum sey komsumuza verdigimiz rahatsizlik oluyyor. Allah'dan oylle bir rahatszlik belirtmedi ama yinede her firsatta birseyler hediye edip gonul almaya calisiyorum..