Bugun neden iste aklima geldi siz hic park degistirir, farkli parklara gidermisiniz? Ben gitmem, gitsemde sevmem, hic rahat etmem, hatta mutsuz bile edebilir bu durum beni. Ornegin suan benim icin park demek=sitenin parki. Site disindaki,siteye 2-3 dk uzakliktaki parka bile gitsem yukarida yazdigim seyleri hissediyorum:) Insanlari yabanci geliyor, birde konusmayi sevmiyorum ben nedense parkda, mumkunse cocuklar salincaga binse, yada kaydiraktan kaysa ve ben kitap okusam..o vakit dinlendigimi hissediyorum. Ama tabi sitenin parkina gittigimde muhakkak tanidik birine denk gelip, kitap okumalarimi boluyor, boluk porcuk oluyorum..Konusmaya bazen devam etmek istemiyorum, karsi taraf yanlis anlamasin diye muhabbeti surduruyorum. Su siralar cocuklari bir baslarina parka gonderiyorum, tabi icimin rahat etmesinde en onemli etken parka gitmeden onlari evden alan arkadaslarinin evlerinin parkin dibinde olmasi, benim parki istedigim zaman gorebilmem birde guvenliklerin onlari cok iyi taniyor olmasi...neyse ne diyordum, konusmak, birileriyle rastlasmak..aslinda bu durum benimle heryerde var.. magzada, kafede bir yerde tanik birilerine rastlamayi sevmiyorum. Alisverisde de yalniz olmakdan yanayim...Aklim karissin, vaktim gitsin istemiyorum...Kafeye, yada yemeye bir arkadasima gideceksem o gun ona ayirmis olmaliyim, rastlasip hadi gel bir kahve icelim durumunu sevmiyorum. Yada magzada "aaa bak su da guzel, bu da seker" muhabbetlerini..diyorum ya aklim karissin, vaktim gecsin istemiyorum. Benim icin vakit onemli evet, ama evde gecirdigim vakit onemli...cogu zaman evde kalmak beni bunaltiyor desemde bana 2 saat disarida olmak yetip artiyor, evimi ozluyorum...