Mutluluk...

Bazen yengemin hazirladigi sofralarda bulunmakda...

Bazen pazar kahvaltilarinda...

Evd halkinin o cok sevdigi durumleri yapip sunmakda..

Komsularla birlikde bahcede gecirilen zamanlarda bazen...

O guzel tebessumunde..

Bardakdan vazo yapip o guzelim renkleri bulusturmakda...

Uzaklardan gelen umulmadik hediyelerde yada mum isigininda oldugu bir masada...

Esin sunumuyla ve o guzel muhabbetiyle sunulan bir tabak tatlida...

Bir fincan kahvede...

Gercekden okuyacagi gunleri gorebilmeyi dilemekde...

Carcabuk hazirlanmis ama guzel muhabbetlerin dondugu bir masada...

Gunesin batisini izlemekde...

Bu gunleri Gosteren'e sukretmekde...

Getirdikleri o guzel ciceklerde...

Gordugumuz guzelliklerde...

Son iki ayin ozeti gibi oldu evet insan mutlu olamaya devam edebiliyor, ama mutlulugun tanimi degisiyor... eskiden mutlu oldugu zamanlar mus mutlu oldugu anlarmis meger, simdi sadece kuru bir mutluluk ama cok sukur bunu basarbilme gucunu Veren'e bunu bana saglicayacak insanlari Var Eden'e...