Tuesday, September 25, 2012

Oglumun zekasi farkli calisiyor, neden boyle diyorum bazen en basit seyleri zor algiliyor, en karmasik anlasilmaz seyleri kolayca kavriyor:) Bazende olaylara en olmadik yerinden yaklasiyor:) Ornegin bu sabah. Kirkyilin basi erken kalkmis baba kisisi sabah namazina gider. O vakitte uyanan oglum, babasini evin hic bir yerinde goremeyince yanima gelir topladigi tum endisesiyle:)
-annnneeee babam kacmisssss:)) ufacik tefecik gozler olabildigince acilmis saskinlikdan apisip kalmis, aklima geldikce hali,guluyorumda guluyorum... uzgunum oglum ben butun gun senin baban kacmis endisene guldum durdum:)komiktin cunku:))

Hele gecenlerde yasadigimiz sey beni gulmekden yerlere yatirdi:) Esimi hemen her sabah ise ugurlarim, ugurlamasam bile yari uyanik olurum vedalasiriz... O sabah yanagima bir buse kondurmamis beni uyandirmamak icin:)Ama oglan uyanikmis meger, babasinin beni opup opmedigini gozlemekde:) Koca kisisi evden cikar cikmaz yaygarayi kopardi bizimki:)
-aannneeee babam seniiii opmeddiiii, anneeee babam seni opmeden ise gitttiii!!!!seni opmedi!!!:)

Hemen uyandim esimi aradim, ah unutmussun beni opmeyi, birileri cok dert edindi, ruhsal bunalima girdi:)

Yani boyle bizim evde babanin her hali sIkI takipde baba hic bir aliskanligini birakmamali, aliskanlik edinmedigi seyleride yapmaya kalkismamali yoksa buyuk sorun:)

Monday, September 24, 2012

Cikolatali Puding

Kek, kurabiye gibi seyleri saymazsak gunlerdir tatli yapmiyorum . Bugun canim  cikolatali puding cekti. Hazir toz paketlerden alip yapmaktansa evde cikolatalayla yapabilecegim bir puding tarifi aradim. Su tarifi cok begendim. Yalniz harfiyen uyguladigimi soyleyemem. Yumurta sarisini 2'ye dusurdum. Cikolatayi biraz daha fazla tutup, sut miktarini ve kakako oranini 2 kati kadar arttirdim. Sonuc; harika mi harika bir cikolatali puding! Evde pisirdigim pudingler nedense cocuklar tarafindan pakettekiler kadar ragbet gormez ..daha cazip hale getirmek icin susleme kisminda bonibonlar  kullandim-bu bonibonlari gecende ig de bir arkadasin cupcake suslemesinde gordum ve cocuklar icin cok ikna edici ve sevimli olduklari kesin!

Cikolatali pudinglerden iki kase yedim...Mutluyum:)

Sunday, September 23, 2012

Bir Pazar Gunu...

Yusa Tepesine ciktik bugun...Kitabi soyle bir karistirdim bayildim, kizimin yasina uygun cok guzel dualar:)
Insanin gonlune ferahlik veren seylerden biride denizi seyredalmak, ben hernekadar burda tlfnun kamerasina bakiyor olsamda bol bol denizi seyrtettigimiz bir gundu:)
Oyle guzelki onlari izlemek. Hele ziyaret sonunda oglanin yol ustunde gordugu balikciyi aklina dusurupde"ben cok aciktim, benim cok acil balik yemem lazim!!!"demesi yokmu hala yuzumde kocaman bir gulumse olusturuyor:)
Balik boyle yenirmis:)
Kisa gunun kar'i esim hala inanmasada gumus olduguna benim inancim tam saticiya:)
Yoros Kalesi'ne ciktik da cikmasina, ben an itibariyle yorgunlukdan oluyorum...Marmara ve Karadenizin birleesme noktasini goruyorsunuz, manzara harika!


Saturday, September 22, 2012

Mutluluk...

Bazen yengemin hazirladigi sofralarda bulunmakda...
Bazen pazar kahvaltilarinda...
Evd halkinin o cok sevdigi durumleri yapip sunmakda..
Komsularla birlikde bahcede gecirilen zamanlarda bazen...
O guzel tebessumunde..
Bardakdan vazo yapip o guzelim renkleri bulusturmakda...
Uzaklardan gelen umulmadik hediyelerde yada mum isigininda oldugu bir masada...
Esin sunumuyla ve o guzel muhabbetiyle sunulan bir tabak tatlida...
Bir fincan kahvede...
Gercekden okuyacagi gunleri gorebilmeyi dilemekde...
Carcabuk hazirlanmis ama guzel muhabbetlerin dondugu bir masada...
Gunesin batisini izlemekde...
Bu gunleri Gosteren'e sukretmekde...
Getirdikleri o guzel ciceklerde...
Gordugumuz guzelliklerde...

Son iki ayin ozeti gibi oldu evet insan mutlu olamaya devam edebiliyor, ama mutlulugun tanimi degisiyor... eskiden mutlu oldugu zamanlar mus mutlu oldugu anlarmis meger, simdi sadece kuru bir mutluluk ama cok sukur bunu basarbilme gucunu Veren'e bunu bana saglicayacak insanlari Var Eden'e...

Thursday, September 20, 2012

Kac gundur farkinda olmadan  stress yumagi haline gelmisim...gelmisim diyorum cunku bugun tatli yapma istegim belirince durumun bu oldugunu anladim...Mutlu gunlerim=tatlili gunlerim...Eger tatliyi az yapmissam o hafta muhtemelen yolunda gitmeyen birseyler var...

Gunler teduze devam etmekde...Kizimi okula gonderdikden sonraki bir saat oglani okula gitmeye iknaya calisiyorum. Cok da basarili olamadan birsekilde evden cikiyoruz...Normalden daha gec bir vakitte birakiyorum okula...Cunku baska baska aglayan ebeveynlerinin ite kaka sinifa soktugu cocuklari gorup daha cok sogumasin diye...Birde cikis aktinden erken aliyorum okuldan...Cikislari cok mutlu, sanki oglen biraktigim cocuk o degil...Enteresan cok enteresan yarinda durum boyle giderse kizimin bir arkadasinin annesine danisicam...Kizimin gittigi anaokulunda pedagogluk yapmisligi var. Bakalim ne gibi tavsiyeleri olacak...

Wednesday, September 19, 2012

okul sen hep zor musun?

Okul okul okul...Kizimda yasamadigim tum zorluklari sagolsun oglumla yasiyorum...Kizim gibi bebekliginde ve cocukluga gecis doneminde kolay bir cocugun arada olabilir nevinden yaptigi huysuzluklara sukretmeyen cokcada sanirim sekva eden bir anneye mustehakdi boylesi! Oglumun okula ilk gittiginde yani gecen hafta, ilk gunler normal tepkilerdi verdikleri...Ama 3 gundur hakikaten zorlu.. Haftanin ilk gunu erken ciktik okuldan...okulun bahcesinde kendince takildi, cok az sinifda kaldi...Ikinci gun esimle gitti okula, babasi birakdi cikti. Aglamis, sonrada susmus sinifin rutinine ayak uydurmus...Dun eve donus yolundada mutluydu, okulda eglendiginden bahsetti. Agladigini hic soylemedi bende sormadim. Onunla gurur duydugumdan artik buyumeye basladigindan dem vuran kisa konusmalar yaptim. Bugun oglen okula gitmeden once bana dun okulda agladigindan bahsetti, utandi bunu soylerken, ben de hic bilmiyormus gibi sasirdim:) Bugun okula gitmek istemedi ve okula biraktigimda arkamdan agladi. Kizimda biz ne cok kolay atlatmistik bu sureci...ne cabuk adapte olmustu, okulla alakali hic bir endisesi olmadigi gibi hic bir isteksizlikde gostermedi yavrum...Anne iki evladinida ayni ogretide buyutuyor hatta belki kucugune biraz daha musamahali olabiliyor eskiden hataya dustugunu gordugu seylerden donuyor ama maalesef burda cocugun fitrati devreye giriyor ve abladan baska bambaska bir kisi ortaya cikiyor...

Monday, September 17, 2012

Sabah kalk, utu yap, cocuklara kalkis saatlerine gore kahvalti hazirla, normalden erken  evden cik, velilerden bir kaciyla bulus sabah kahvesini onlarla ic. Kizi okula gotur, sonra da oglani..fakat oglanla birlikde okulda kal, ogleden sonra eve gel, evi temizle,  corba pisir komsularla cardakda otur, kizi okula almaya git, donusde komsularla biraz daha takil, eve don, yemek yap, birazdan yemege oturacagiz ama ben yorgunlukdan oluyorum...Okulun ilk gunu cocuklardan biri icin sevinc, digeri icin endise doluydu...Benim icinse yogunlukdan ibaretti...

Wednesday, September 05, 2012

...

Bugun annemin en son hediye ettigi etegi giydim. Birgun anneme, misafir geldigi zaman namaz kilmak icin suslu bir etek baktigimi, hatta kumasi varsa terziye diktirmekden bahsettim. Kanepelerin altinda kumas avina ciktim, bir tane basma begendim, hemen o gece namaz etegi dikti, ama onun hic icine sinmedi. "Gecen hafta pazarda cok guzel etekler vardi, bu hafta gidince alayim sana bir tane" dedi. Sonra siyah beyaz puantiyeli ucunda siyah danteli olan bir etek aldi. En son annemle gorusmemizde bana hediyesi o etek ve kirmizi sal oldu. Kac aydir giyemiyordum, giymeye kiyamiyordum. Bu aksam nedense icimden giymek geldi, tahmin edildigi gibi cok kolay kilmadim namazi...Olum gercekden agizlarin tadini kaciran birsey. Yasanmayinca bilinmiyor. Hele hickira hickira aglamak sadece olumle olusuyor insanda. Ben cunku yasadigim yada yasadigimi sandigim hic bir uzuntude hickirarark agladigimi bilmem. Hickirmak insanin elinde olmadan bunyenin varettigi birsey...Arada hickiriklarim tutuyor,aslinda sessizce agliyorum, ama ic gecirmelerim iste bu hickiriklar yuzunden sessiz olmuyor engelleyemiyorum bir turlu...Bugun kanepede uzanmistim. Annemin gasilhanedeki hali geldi gozumun onune. Onu en son orada opup kokladim. O sureyi biraz daha uzatabilmeyi, biraz daha orda kalabilmeyi cok isterdim. O an gozumun onune gelince ister istemez, hickiriklara karismis yaslar suzuluyor gozumden. Odadan tam cikmak uzere olan oglum sesimi duyunca" Bak aglama, uzuyorsun beni, tamam aglama" diye teselli etmeye calisti beni...Cok zor bir aci. Allah herkese hayirlisiyla en gecinden yasatsin...

Monday, September 03, 2012

Yumurtalarla bogusmak...

Buzdolaplarindaki yumurtalik kismi neden o kadar kucuktur merak ediyorum, kocaman bir dolapda icine ancak 12 tane yumurta konulabilecek yumurta haznesi, ust uste dolap acildiginda kirilma tehlikesi olusturacak sekilde dizilen yahut bir sucgecde rafin birisinde muhafaza edilen yumurtalar...buzdolabi tasarlayanlar acaba hic market alisverisi yapmamis kimselerden mi olusuyor?yada hepsi bekar 8 li yurmuta kolilerinden mi aliyor?

Ben her 30 lu yumurta aldigimda yumurtalarla bogusuyorum resmen. Almasam hafta bitmeden yumurta ihtiyacim doguyor, hemen her gun yumurta yedigimiz gibi, tatli&tuzlu gibi seyler evimizden eksik olmadigindan onlardada kullaniliyor. Hasili kelam dertliyim bu yumurta muhafazasi guc buzdolablarindan hemde cok!

Sunday, September 02, 2012

Gunler gecer gider...


Aylardir kendimi mutfaga adadim. Hic birsey yapmak istemedigim zamanlarda oldu...Mutfagin rahatlatici, kafayi dagitici bir ozelligi var sukurki...Ozenli masalar hazirlamaya gayret ediyorum, bol bol alisverise cikiyorum sanki oda rahatlatiyor beni.. Istanbul'a geldigimden beri ne cok sey aldim.Aylardir icinde bulundugum durumu disaridan bir gozle degerlendirince hic de kolay birsey atlatmadigimi goruyorum. Ama herzaman disaridan bakan goz olamiyorum olaylari disaridan degerlendirmeyip icimde icinde yasiyorum...Gunluk regularima donmeye calisiyorum, bu hengamda icimin sIkIldigi anlar az degil...Son donemde ikimiz arasinda gecen muhabbetleri sIk sIk hatirliyorum boylece aglanacak bir cok sey buluyorum. Gecenlerde bir arakadasimin annesi icin okuttugu mevlude katildim. Oglumun yapip ettikleriyle beni bunaltmasi bir yana, komsularimi, arkadaslarimi gorunce icim bir tuhaf oldu. Bana sarilmalari, halimi hatrimi sormalari karsisinda kendimi diger odaya zor attim, namaz kilarken yaslar gozlerime hucum ettide, namaz arasinda silip durdum...Anladim ki uzunca bir sure daha kalabalik ortamlarda bulunmamaliyim. Hos haftasonuna kizimin cok istedigi birsey var ona dogum gunu tertip etmem, hala kararsizim, nasil yapicam nasil basedicem boyle bir durumla...Aile arasinda olsa bitse olmaz mi?illla arakadaslari da olmali mi?